ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΓΙΑ ΕΣΑΣ…!!!

δίνεις την εντύπωση πως έχεις συνηθίσει τόσο πολύ τη φυλακή, το άδικο, το ψέμα, τη στέρηση και τη μιζέρια, που δεν θα έφευγες για κάτι καλύτερο.

Αγαπημένοι μου φίλοι …
Δεν θέλω να σας κουράσω, μα όσα θέλω να σας πω δεν γράφονται σε δυο γραμμές….Την ψυχή μου σας ανοίγω και σας προσκαλώ να τη διαβάσετε…Μην κοιτάτε τις σελίδες…απλά νιώστε με!!!
Γεννηθήκαμε όλοι στα χρόνια αυτά, τα παράξενα και πρωτόγνωρα, στον πλανήτη γαία…Μεγαλώσαμε κάνοντας όνειρα και σχέδια για τη ζωή μας, τα οποία είδαμε στην πορεία πως ήταν δύσκολο έως ανέφικτο να τα πραγματοποιήσουμε.
Δεν θέλαμε κάτι το άπιαστο, το εξωπραγματικό, απεναντίας…κοινές, απλές ανθρώπινες επιθυμίες είχαμε…
Μια καλή δουλειά με καλές αποδοχές, ένα ασφαλές αυτοκίνητο, ένα σπιτάκι με κήπο, κάποια ταξίδια στον κόσμο, έναν δυνατό έρωτα, μια ήρεμη ασφαλή ζωή…

Μην έχοντας αυτά τα βασικά, ζητήσαμε ακόμα πιο απλά, δεδομένα πράγματα όπως η υγεία, η ηρεμία, η ελευθερία μας, να είμαστε καλά και κοντά σε αυτούς που αγαπάμε…

Όμως τους τελευταίους μήνες, είδαμε πως κι αυτά τα πολύ απλά και δεδομένα, είναι τόσο εύκολο να τα χάσουμε από τη μια στιγμή στην άλλη.Κι έπειτα από μια «φυλακή» εντός των σπιτιών μας, είδαμε πόσο εύκολο είναι να μας αλλάξουν οι «δυνατοί» την ζωή μας σε χρόνο ανύποπτο…
Είδαμε και βιώσαμε τη στέρηση της ελευθερίας μας, νιώσαμε την καταπίεση.

Μπήκαμε σε άλλους τρόπους εκπαίδευσης και ζωής, τους οποίους ακούγαμε πως ίσως κάποτε συμβούν αλλά νομίζαμε πως αυτό το κάποτε δεν αφορούσε εμάς, το δικό μας παρόν.Ακούγαμε για εκπαίδευση εξ αποστάσεως κι αναρωτιόμασταν τί είδους φρούτο είναι αυτό …Από το πρωί ετοιμάζω το ηλεκτρονικό μου μάθημα για την ηλεκτρονική μου τάξη….Έγινε και χαμπάρι δεν το πήραμε…

Το αναλυτικό πρόγραμμα των νηπιαγωγείων που μιλούσε για βιωματική μάθηση, κοινωνικοποίηση, μάθηση μέσω του παιχνιδιού, θυσιάστηκε για τα σχέδια των τρανών της γης…Κι εμείς δεν μιλήσαμε γιατί δόθηκε ως δεδομένο μπροστά στο θάνατο μας….

Προέχει η υγεία και η ασφάλεια αλλά για ποια υγεία και ποια ασφάλεια κανείς δεν μας εξήγησε.
Γιατί και η ψυχική υγεία είναι σημαντική, μα για αυτήν δεν νοιάζεται ο Π.Ο.Υ.

Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας τεράστιας αλλαγής της ζωής μας, με πλήρη έλεγχο όλων των κινήσεων μας. Τέλος η ελευθερία μας. Έχουμε σχεδόν υποταχθεί…

Σας ακούω να μου λέτε, πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα μπροστά σε όλο αυτό…

Εφτά ολόκληρα χρόνια αγωνίζομαι στην Ελλήνων Συνέλευσις για την τεράστια αλλαγή στη χώρα μας αλλά και στον πλανήτη.
Εφτά χρόνια μαθαίνω, ενημερώνομαι και προσπαθώ να ενημερώσω κι εσένα .

Σου φωνάζω ξανά και ξανά να έρθεις να δεις , να μάθεις αυτά που είδα κι έμαθα…

Όμως εσύ με αγνοείς τόσο πολύ που με κάνεις να νιώθω αμήχανα…

Τι φταίει και δεν βλέπεις αυτά που βλέπω;;;

Βλέπω τα 600 δις στον κρατικό προϋπολογισμό, στα δείχνω κι εσύ μου λες, δεν το πιστεύω…
Ρωτάς γιατί είναι ο Σώρρας φυλακή ενώ ξέρεις καλά πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη κατηγορία…
Ψάχνεις σώνει και καλά να βρεις το λάθος, το μεμπτό σημείο, λες και δεν θέλεις ποτέ να υπάρξει λύση και δρόμος διαφυγής από όλη αυτή την κόλαση που ζούμε…Αλήθεια…αν σου έλεγα πως υπάρχει τρόπος να βγούμε από αυτή την κόλαση και να τρυπώσουμε στην αυλή του παραδείσου, θα ήθελες να έρθεις;;;
Θα έφευγες από εδώ;;;
Μου δίνεις την εντύπωση πως έχεις συνηθίσει τόσο πολύ τη φυλακή, το άδικο, το ψέμα, τη στέρηση και τη μιζέρια, που δεν θα έφευγες για κάτι καλύτερο.
Ξέχασες κι εγκατέλειψες τα όνειρα σου τόσο εύκολα…Μα εγώ…ντρέπομαι να πω πως κουράστηκα να αγωνίζομαι για την ελευθερία όλων μας.
Ντρέπομαι να το πω, όταν σκέφτομαι πως μέσα στη φυλακή, την αληθινή φυλακή, ο Αρτέμης Σώρρας, γράφει γράφει γράφει ακούραστα κι αγόγγυστα την ιστορία μας από την αρχή…Χιλιάδες σελίδες, μοναδική γνώση που εσύ εκεί έξω δεν μπαίνεις καν στον κόπο να κάνεις μια επίσκεψη ηλεκτρονική και να τη δεις…Αρχίζεις αμέσως την αρνητικότητα σου, που τα βρήκε αυτά και τα γράφει, ποιες είναι οι πηγές και δεν κάνεις καν τον κόπο να ανοίξεις ένα από αυτά, απλώς να κοιτάξεις μέσα τους…

Γιατί φοβάσαι….Μην ανοίξει η πόρτα η μυστική που θα σε βγάλει από την κόλαση…Είναι άγνωστο το μονοπάτι…θέλει τσαγανό να το διαβείς….

Ντρέπομαι να πω κουράστηκα να σε ενημερώνω, όταν υπάρχουν συνέλληνες μου που ξημερώνουν να επιμελούνται τα κείμενα του Αρτέμη, για να φτάσουν κάποια στιγμή στα χέρια όλων μας, έτοιμα για μελέτη…
Όταν ψάχνουν ακούραστα τους νόμους των αποστατών για να βρούν τρόπους για το δικό μας δίκαιο…Ξέρεις…ορκιστήκαμε να κάνουμε όσα μπορεί ο καθένας για να αλλάξει αυτή η φυλακή.
Μου λες πως δεν υπάρχει τρόπος και σου φωνάζω πως μόνον όλοι μαζί θα το αλλάξουμε…Κάπου υπάρχει ένα γραφείο, που η πινακίδα του γράφει:
ΕΛΕΥΣΙΣ ΕΝΩΜΕΝΩΝ ΕΛΕΦΘΕΡΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ…
ΧΩΡΙΣ ΔΟΓΜΑ ΧΡΩΜΑ ΚΟΜΜΑΜα εσένα σε ενοχλεί η φωτογραφία του Αρτέμη…Οι λέξεις, η ουσία τους δεν αγγίζει …δεν σε ξεσηκώνει να δεις τί είναι αυτό…
Μα πριν τον Αρτέμη, κανείς μας δεν μιλούσε για αυτά τα 5 Ε….
Κανείς μας δεν είχε καταλάβει πόσο δεμένοι χειροπόδαρα είμασταν όλοι με τα κόμματα, τα δόγματα και τις διακρίσεις….
Έπρεπε να τα φέρει αυτός, ο κοντός, ο χωρίς πτυχία και πανεπιστήμια….έπρεπε να ακούσουμε τη δική του φωνή να μας εξηγεί ακούραστα τί έχει συμβεί και να προσδιορίζει το μάτριξ…Και πες μου, είσαι σίγουρος για αυτούς με τα πτυχία και τα λόγια τα μεγάλα;;;
Για τους τυπικούς με τον πληθυντικό και την δήθεν ευγένεια;;;
Αυτοί μας έκλεισαν στις φυλακές μας…με ευγένεια και τυπικότητα.

Αυτός …μας ελευθέρωσε…από φοβίες αιώνων, χαραγμένες και καταγραμμένες στα κύτταρα μας από τη γέννηση μας…

Πόσο ανακουφιστικό είναι να μην φοβάσαι πια τους αριθμούς, να μην τους ξορκίζεις ως γρουσούζικους και σατανικούς;;; Το 13, το 666….

Δεν είμαι τρελή μάνα μου…
Ελεύθερη αρχίζω να νιώθω…
Ελεύθερη από το φόβο του ΆΔΗ…είναι δικός μου…δεν τον φοβάμαι πια…

Κι εσύ …σταμάτα να φοβάσαι όλους εμάς που με ανιδιοτέλεια παλεύουμε να ενώσουμε ανθρώπινες ψυχές, κομματιασμένες από τα χαράγματα….

Να φοβάσαι αυτούς που πληρώνονται για κάτι τέτοιο…Όχι εμάς που στήνουμε μόνοι μας τα γραφεία μας και τα νοιαζόμαστε πιο πολύ κι από τα σπίτια μας, για να έρθεις εσύ και να βρεις καρέκλα να κάτσεις και να μάθεις, να δεις, να νοήσεις …πόσο σπουδαίος είσαι…πόσο τεράστιος και σημαντικός…

Εσύ…ναι ..εσύ….είσαι παιδί της Δημιουργίας κι αξίζεις να ζήσεις στον πλανήτη σου έχοντας την πλήρη Αφθονία…

ΕΛΑ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ….
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΣΚΕΨΗ ΚΙ ΕΛΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ…
ΜΑΘΕ …ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ …ΚΑΙ ΠΙΑΣΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ…
ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΤΡΑΝΟΣ ΧΟΡΟΣ….ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΓΛΕΝΤΙ …Η ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΜΑΣ…
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ….
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΣ …
ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ!!!!
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ!!!!
ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ….ΜΑ ΜΗΝ ΑΡΓΕΙΣ….Ο ΧΟΡΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ …ΕΜΠΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ….
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ!!!!Αφροδίτη ΚαρανίκουΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΡΑ!!! ΠΡΩΤΟΥ NΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ…!!!ΕΝΩΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ….!!! ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΕΛΛΑΝΙΑ ΑΞΙΑΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ…!!!

Αφροδιτη Καρανικου

ΠΗΓΗ